Κατεβαίνοντας την Αριστοτέλους οι καφετερίες ήταν γεμάτες, τυχαίο; δεν νομίζω!!!
Υπήρχε ένας μικρός εκνευρισμός, η αστυνόμοι, δημοτικοί και όχι συζητούσαν με νευρικότητα.
Ο κύριος με το ροζ πουκάμισο με ρώτησε λίγο αργότερα τι συνέβαινε, νοτιοαφρικάνικος στη καταγωγή, έδειξε να λυπάται για την κατάντια τις Ελλάδος και γνώριζε την παγίδα που έχει στηθεί από τις τράπεζες όπως είπε και ο ίδιος. Η συζήτηση επεκτάθηκε και στο Μακεδονικό θέμα και έμεινε άναυδος όταν έμαθε ότι οι Τούρκοι έφυγαν από την πόλη το 1912.
Τα πρώτα χέρια υψώθηκαν καθώς η μουσική του Μίκη άρχισε να ξυπνάει το επαναστατικό πνεύμα των παρευρισκομένων
Ζουράρης, ο ένας και μοναδικός, δεν παρέλειψε βέβαια και καλά έκανε να μας μιλήσει και στα αρχαία Ελληνικά
.
Μία στιγμή που ίσως να λέει πολλά μέσα από την σιωπή του ομιλούντος.
Προβληματισμός
Άραγε πόσα να καταλαβαίνει
Ποίος το είπε ότι ο κλήρος δεν συμμετέχει στους αγώνες του έθνους εν έτη 2011
Ήταν και τηλεόραση εκεί, νομίζω από το Αθηναϊκό δίαυλο ΚΟΝΤΡΑ
Κοιτούσαν παγωμένοι, φωτογράφιζαν, βιντεοσκοπούσαν...
Ο Μίκης, σαν μωρό παιδί, αγνός πολεμιστής
Η επικοινωνία του με το κοινό απίστευτη και απόλυτα ισότιμη
Τα λόγια του σοφά και Ελληνικά. Πατριώτης ο Μίκης, απόδειξη ότι ο πατριωτισμός δεν είναι εθνικισμός και φασισμός, όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς ως ένα βαθμό τα κατάφεραν, αλλά άρχισε ο κόσμος να επανέρχεται στα συγκαλάτου.
Φώναζε ο κόσμος "ΠΡΟΔΟΤΕΣ" "ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΈΝΑ"....
Μηστιάς, σεμνός όπως πάντα, τα δωσε όλα
Τι όμορφη που είναι η Ελλάδα όταν είναι μόνο γαλανή
Δεν έλειψαν οι έφηβοι από την εκδήλωση
Όχι δεν παρευρίσκοντο τουλάχιστον όλοι οι φωτογράφοι για την καταγραφή ή για την τέχνη τις φωτογραφίας, αλλά μαχόμενοι με τον δικό τους τρόπο αποθανάτιζαν την στιγμή.
Η αγάπη του Μίκη για εμάς τους Έλληνες είναι μεγάλη, σαν παιδιά του μας κοιτά και μας χαιρετά.
Γέρος πιά αλλά παλικάρι από τα λίγα. ΧΑΙΡΕ ΜΙΚΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου