Και γιορτάσαμε την 26 Οκτωβρίου και φέτος, διαφορετικά απ΄ ότι τις άλλες χρονιές΄ δύστυχος δεν έχω φωτογραφικό υλικό από εκείνη την ημέρα λόγο ότι απουσίαζα από τις εκδηλώσεις λόγο εργασίας, αλλά όπως μπορείτε να δείτε στην προηγούμενη ανάρτηση, πρόφτασα να φωτογραφίσω κάποιες στιγμές τις ημέρας εκείνης.
Με τρόπο ιδιαίτερο η εορτή, 100 χρόνια είναι αυτά, επέτειος για την Θεσσαλονίκη, σεμνές εκδηλώσεις, μικρή η προβολή και η αστυνομοκρατούμενη (θα με στιγματίσουν που χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη) και μελαγχολική πόλη με τον ήλιο να χαρίζει μία ηλιόλουστη μέρα, κάποιοι γιόρτασαν, κάποιοι αδιαφόρησαν και κάποια άλλοι δυσανασχέτησαν.
Συμπληρώθηκαν οι εθνικές εορτές του Οκτωβρίου με την παρέλαση στην Μεγάλου Αλεξάνδρου όπως συνηθίζεται με μία παρουσία στρατού και αστυνομίας η οποία δεν συνηθίζεται.
Έγιναν και οι καθιερωμένες καταθέσεις στεφανιών στους ήρωες...
Φέτος το εθνικό φρόνημα ήταν υψηλότερο από τις άλλες χρονιές, αλλά ο κόσμος ήταν πολύ δυσαρεστημένος, το 'βλεπες στα πρόσωπα τους, το αισθανόσουνα όπου και εάν κοίταζες, η γλώσσα του σώματος δεν λέει ποτέ ψέματα, και οι στρατιώτες αμήχανοι.
Η δυνατότητα να εργαστώ ως φωτογράφος εκείνη την ημέρα ήταν πολύ μικρή και πραγματικά αγωνίστηκα γι αυτό.
Δεν θα ξεχάσω τίποτα από αυτές τις μέρες, και ευχαριστώ όλους τους πατριώτες για εκείνες τις μέρες , ξεχωρίζοντας το πολεμικό ναυτικό, και με μοναδικό θαυμασμό τον πιλότο του F-16 block 52 plus Εμμανουήλ Καραχάλιο.
Έγιναν και οι γιορτές για το Πολυτεχνείο, πορείες... όσο πάει ξεφτίζει κι αυτή η εορτή...!
Κάποιοι προσπαθούν εδώ και πολλά χρόνια να την αμαυρώσουν και ω! τι έκπληξη είναι οι υπερασπιστές τις θαρρείς.
Δεν θα υπερσκελίση αυτή η εξέγερση καμία εθνική εορτή, όσο και εάν το προσπαθούνε και αυτό τουλάχιστον στις καρδιές των πατριωτών και των αγαθών.
Ένα μόνο πραγματικά κρατώ όμως. Κρατώ την απουσία του μέγιστου ήρωα και ανδρός, ο οποίος δεν απουσίασε με την δική του θέληση αλλά λόγο τις βλακώδους αδιαφορίας τις πολιτείας.
Με αυτή τη φωτογραφία προσπαθώ να σε βάλω παρόν Αλέξανδρε, Ελπίζω να τα έχω καταφέρει.
Συμπληρωματικά να προσθέσω ότι όπως όλοι γνωρίζουμε σήμερα ο όρος Έλλην έχει ταυτιστεί από πολλούς με τον όρο φασισμό, ο εθνικισμός με τον φασισμό και η Ελληνικότητα με τον λεγόμενο συντηρητισμό.
Ο Αλέξανδρος αποτελεί ένα ιστορικό πρόσωπο κι έναν μύθο, έναν μύθο ο οποίος βγήκε μέσα από την ιστορία και όχι μέσα από τα μυθεύματα και τις συκοφαντίες του βρώμικου συστήματος και των κομπλεξικών ψευτο - αναρχο - αριστερών, προοδευτικών και φασιστών, αλλά και ακόμη ανθρώπων με σεξουαλικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες, σκοταδιστές και ανθρώπους του πνεύματος κυρίως Ευρωπαϊκών χωρών απ όσον γνωρίζω που δεν μπορούν να δεχτούν ότι ένας πολιτισμός σαν τον Ελληνικό, γέννησε έναν Αλέξανδρο και τον λοιδορούν.
