Λαδάδικα, μπυρίτσα με φίλους.

Λαδάδικα. Οι εικόνες πολλές. Και οι αναμνήσεις πολύ περισσότερες αφού εκεί έζησα ώρες πολλές από παιδί. Ο πατέρας μου είχε επιχείρηση εκεί και εγώ εργαζόμουνα από μικρός όταν δεν είχα σχολείο.
Σχεδόν τίποτα δεν έμεινε από το τότε.
Κλείσαμε συνάντηση (το ραντεβού στα τα νέα Ελληνικά) με φίλους παλιούς, "λίγες εικόνες να κάνω μέχρι να έρθουν" σκέφτηκα. Λίγες έκανα γιατί δεν χρειάζεται ούτε και πρέπει όλα να αποθανατίζονται από τη φωτογραφική μηχανή. Μερικά πράγματα καλό είναι να μένουν μέσα σου.

Φωτογράφιση με την Μαριάνθη.

Μιλούσαμε πολύ καιρό με τη φίλη μου για να κάνουμε μια φωτογράφιση, στην αρχή διστακτική, όπως αρκετοί άνθρωποι αλλά τελικά ενέδωσε στην γοητεία του φακού (;;) και περάσαμε υπέροχα.

Το ψαράδικο

Κάναμε πολλές εικόνες μαζί, περάσαμε καλά! αλλά και προβληματιστήκαμε για την εγκατάλειψη τις παραλίας πίσω από το νοσοκομείο Παναγία.
Δεν μπόρεσα να μη δω και άλλες εικόνες εκτός από την Μαριάνθη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραμέλησα την φίλη μου!
Η φωτογράφηση έλαβε χώρα το καλοκαίρι, αλλά σήμερα ένοιωσα ότι μπορώ να το δω και να το μοιραστώ μαζί σας,

                                                         Η φτώχια θέλει καλοπέραση

 Ούτε μακιγέρ, ούτε πολλά φώτα, τον ήλιο και ένα φλας. Ένα πρόσωπο, όχι μοντέλο.
Μαριάνθη ευχαριστώ!